Dom Pomocy Społecznej w Jonkowie

Dla ducha

Przychodzi baba do urzędu i wypisuje kartę, a urzędnik mówi:
– Musi się pani jeszcze podpisać.
– Ale jak ja mam się podpisać?
– Na przykład tak, jak się pani podpisuje na liście.
Baba bierze kartę i pisze:
„Kochająca Babcia Ala”.

Mówi wnuk do dziadka.
– Kiedyś to mieliście źle. Nie było internetu, komórek, czatu ani gadu-gadu….
Jak Ty w ogóle babcię poznałeś?
– No jak nie było? Wszystko to było – odpowiada dziadek
– Ale jak to?
– No przecież babcia mieszkała w internacie, jak wracała ze szkoły to ja stałem na czatach,wychodziłem i z babcią na gadu-gadu, a jakby nie komórka to i Ciebie i Twojego ojca by nie było…

Dzieci wybierają zawody aktorek, piosenkarzy, strażaków, policjantów itp.
Tylko Jaś mówi, że chciałby zostać św. Mikołajem.
– Czy dlatego Jasiu, że roznosi prezenty? – pyta nauczycielka.
– Nie. Dlatego, że pracuje raz w roku.

„Każde małżeństwo przypomina trzy zakony: na początku franciszkanów, radosnych, zapatrzonych w przyrodę; z czasem – mocnych w słowach i argumentowaniu dominikanów; po latach już tylko kamedułów, przestrzegających reguły milczenia.”

„Można milczeć i milczeniem ranić kogoś.”

„Mówią, że najpiękniejszy uśmiech ma ten, który wiele wycierpiał.”

„Najpierw starzeje się ciało, potem umysł, na końcu serce.”

„Uśmiech jest najprawdziwszym, kiedy jednocześnie uśmiechają się oczy.”

„Wydaje nam się nieraz, że jesteśmy samotni wtedy, kiedy odchodzą od nas ludzie. Tak naprawdę samotni jesteśmy wtedy, kiedy sami od ludzi odchodzimy.”

Ks. Jan Twardowski

Dla ciała

Proces starzenia się jest naturalnym etapem życia człowieka. Wynika on z postępujących wraz z upływem czasu zmian w obrębie komórek i narządów, spadku odporności i ochronnej bariery organizmu. Zaburzeniom poddany zostaje także umysł, nieradzący sobie z przemijaniem. Starzenie się można opóźnić, ale nie sposób go zatrzymać – jest to proces, który natura wpisała nieodwracalnie w życie każdego z nas.

PROBLEMY SENIORÓW, które w znaczny sposób utrudniają im samodzielne i samowystarczalne funkcjonowanie w życiu codziennym:

• upośledzenie mobilności osób starszych;

• obniżenie zdolności do przystosowania się do obciążeń fizycznych;

• powstawanie zmian zwyrodnieniowych stawów, co upośledza samodzielne funkcjonowanie;

• bolesność ruchowa i zniekształcenia stawów;

• ograniczanie wysiłku fizycznego;

• upadki;

• zaburzenia równowagi i orientacji;

• zaburzenia pamięci, występowanie otępienia i depresji;

• rozwój chorób wielonarządowych;

• zwiększona podatność na działanie czynników patogennych;

• zwiększona zapadalność ludzi starszych na choroby nie tylko infekcyjne, ale także nowotworowe;

• upośledzenie hemodynamiki serca;

• skłonność do odwodnienia organizmu;

• dolegliwości ze strony układu pokarmowego w postaci między innymi pieczenia języka, utraty łaknienia, dysfagii, zaparć, wzdęć, biegunek;

• utrudnienia w spożywaniu pokarmów na skutek braku w uzębieniu, niedopasowaniu protez zębowych;

• z powodu unieruchomienia, trudności w poruszaniu się i samodzielnej zmianie pozycji powstawać mogą odleżyny;

• zwiększenie prawdopodobieństwa złamań kości ze względu na ich odwapnienie i kruchość oraz występowanie osteoporozy;

• upośledzenie funkcji zmysłów, w szczególności słuchu i wzroku.

Choroby wieku podeszłego:

1. Choroby układu nerwowego.

Demencja starcza jest jedną z najczęstszych przyczyn utraty zdolności do samodzielnego życia. Chorzy z zespołami otępięnnymi wymagają codziennej opieki, pielęgnacji i dużego zaangażowania ze strony osób z najnliższego otoczenia. Główną przyczyną otępienia w wieku podeszłym jest choroba Alzheimera, stanowi ok. 5% wśród osób powyżej 65 roku życia, kolejną co do częstości przyczyną jest choroba z ciałami Lewy’ego i otępienie czołowo-skroniowe. W 2013 roku w Polsce na chorobę Alzheimera i inne zespoły otępienne cierpiało około 400 tys. Polaków, a szacuje się, że za 15 lat liczba chorych się potroi.

Natomiast częstym schorzeniem neurologicznym jest choroba Parkinsona. Początek tej choroby zazwyczaj jest nieuchwytny, a obraz kliniczny rozwija się stopniowo i powoli.

2. Choroby układu ruchu. Choroby narządu ruchu są jednym z najczęściej występujących schorzeń u ludzi powyżej 60 roku życia. Największym problemem są zmiany zwyrodnieniowe stawów, zwłaszcza stawów biodrowych, kolanowych i kręgosłupa, które powodują pogorszenie sprawności ogólnej, mogą prowadzić do utraty samodzielności.

Do najczęstszych chorób układu ruchu można zaliczyć: reumatoidalne zapalecie stawów, osteoporozę (choroba metaboliczna kości) i chorobę zwyrodnieniową stawów.

3. Choroby wzroku i słuchu. Do chorób narządu wzroku można zaliczyć: jaskrę, zaćmę i zwyrodnienie plamki żółtej. Natomiast głuchota ma charakter postępujący, a zatem pierwsze objawy nie są niepokojące. Możliwe, że w początkowym stadium rozwoju starsza osoba nie słyszy szczególnego rodzaju dźwięku, na przykład tylko wysokich tonów. Z czasem dźwięki stają się przytłumione, a mowa słyszana z ust drugiego człowieka niezrozumiała. Wreszcie dochodzi do zupełnej utraty słuchu. Objawom choroby mogą towarzyszyć inne dolegliwości, na przykład ból głowy, szum w uszach, uczucie zatkania kanału słuchowego, a także częste zawroty głowy.

4. Choroby układu sercowo-naczyniowego, to schorzenia serca i naczyń krwionośnych. Należą do nich między innymi: nadciśnienie tętnicze, choroba wieńcowa i zawał serca, udar mózgu, choroby naczyń obwodowych, przewlekła niewydolność serca czy zaburzenia rytmu serca.

5. Choroby metaboliczne powodują zaburzenia w przemianie materii utrudniające pozbywanie się z organizmu wszystkich niepożądanych produktów ubocznych. Najczęściej występujące to cukrzyca, dna moczanowa i osteoporoza (wspomiana w chorobach narządu ruchu). Dna moczanowa to bolesne w przebiegu schorzenie, które uniemożliwia normalne funkcjonowanie. Manifestuje się zapaleniem stawów i struktur okołostawowych. Z niewiadomych przyczyn zaburzony metabolizm zasad purynowych powoduje podwyższenie stężenia kwasu moczowego we krwi. Wytrąca się on w postaci kryształów w organach, co wywołuje stan zapalny. Cukrzyca może ujawnić się w każdym wieku i powodować niebezpieczne wahania poziomu cukru we krwi. To choroba przewlekła, która wiąże się z całym szeregiem objawów określanych jako hiperlipidemia. Skutki nieleczonej cukrzycy to zaburzenia krążenia, stopa cukrzycowa, niewydolność nerek i śpiączka cukrzycowa.

Schorzenia występujące u seniorów mają charakter przewlekły i postępujący, a ponadto trudny do wyleczenia, co powinno wiązać się z umiejętnością rozpoznania, w jakim stopniu schorzenia te ograniczają codzienne funkcje życiowe osób starszych.

My, jako pracownicy Domu z sercem, wykorzystując swój profesjonalizm, deklarujemy objęcie holistyczną opieką każdego mieszkańca, aby mógł osiągnąć maksymalną sprawność, samodzielność i niezależność.

Pomoce naukowe:

• Bień B. Sytuacja zdrowotna osób w podeszłym wieku. W: Geriartia z elementami gerontologii ogólnej. Red. T Grodzicki, J Kocemba, A Skalska. Wyd. Via Medica, Warszawa 2006; 42–46.

• Bień B. Nie wolno ignorować starości. MPiP 2001; 1: 10–11.

• Muszalik M, Kędziora-Kornatowska K. Jakość życia przewlekle chorych pacjentów w starszym wieku. Gerontologia Polska 2006; 14 (4): 185–189.

• http://www.wydawnictwopzwl.pl/download/228210100.pdf

Procedura przyjęcia

Pierwszą czynnością jaką należy wykonać w celu uzyskania miejsca w DPS jest złożenie podania o przyjęcie do DPS) w Ośrodku Pomocy Społecznej właściwym ze względu na miejsce zamieszkania. Z takim wnioskiem może wystąpić osoba zainteresowana, członek jej rodziny lub przedstawiciel ustawowy .

Pracownik socjalny Ośrodka Pomocy Społecznej z udziałem osoby zainteresowanej kompletuje wymagane dokumenty. Najważniejsze z nich to :

– osoby ubiegającej się o skierowanie do DPS lub jej przedstawiciela ustawowego;

– rodzinny wywiad środowiskowy przeprowadzony u osoby ubiegającej się o miejsce w DPS;

– decyzja o przyznaniu zasiłku stałego lub decyzja organu emerytalno-rentowego ustalająca wysokość renty lub emerytury;

– pisemna zgoda osoby ubiegającej się, jej przedstawiciela ustawowego, opiekuna prawnego na ponoszenie opłaty za pobyt w DPS ;

– zaświadczenie o wysokości dochodu osoby ubiegającej się, małżonka, zstępnych przed wstępnymi zobowiązanych do ponoszenia opłaty;

Rodzinny wywiad środowiskowy ma na celu sprawdzenie informacji dotyczących sytuacji osobistej, rodzinnej i dochodowej osoby ubiegającej się o skierowanie do DPS.

Po zgromadzeniu wymaganej dokumentacji, Ośrodek Pomocy wydaje decyzję o skierowaniu do DPS. Cała dokumentacja wraz z decyzją kierującą Ośrodka przekazywana jest do Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie. , który powiadamia osobę o wpisaniu na listę oczekujących oraz o przewidywanym terminie oczekiwania na umieszczenie w DPS. W momencie posiadania wolnego miejsca Dom kontaktuje się z osobą zainteresowaną, informując o możliwości przyjęcia .

Zachęcamy osoby starsze zainteresowane pobytem w DPS i ich rodziny do odwiedzenia naszego Domu. Na miejscu chętnie udzielimy szerszych informacji z zakresu pobytu w DPS. Prosimy również dzwonić pod wskazany numer 89 5129 126 wew. 24 lub 517 085 941 pracownik socjalny postara się rozwiać wszelkie wątpliwości związane z procedurą skierowania do DPS.

Terapia

Z myślą o Naszych Mieszkańcach organizujemy:

1. Zajęcia plastyczne: malowanie obrazów farbami plakatowymi i akrylowymi; wykonywanie i malowanie odlewów gipsowych; wszelkiego rodzaju zdobnictwo.

2. Zajęcia kulinarne: przygotowywanie prostych dań i wypieków.

3. Muzykoterapia: słuchanie muzyki relaksacyjnej, śpiewanie piosenek, kolęd, przyśpiewek ludowych.

4. Biblioterapia: czytanie prasy codziennej, książek.

5. Ludoterapia czyli wspólne gry świetlicowe, gry w karty, szachy, warcaby.

6. Silwoterapia,a więc obcowanie z naturą spacery, pikniki na świeżym powietrzu.

7. Ergoterapia: terapia poprzez wykonywanie różnych prac tj. wykonywanie czynności porządkowych wokół budynku, dbanie o estetyczny wygląd pomieszczeń wewnątrz Domu, wykonywanie różnych czynności związanych z życiem codziennym.

8. Majsterkowanie: między innymi przycinanie i malowanie ramek do obrazów, renowacja

Nasze pasje

Różnorodność organizowanych zajęć sprzyja pasjom Mieszkańców. Organizujemy zajęcia z zakresu ceramiki, malarstwa, wszelkiego rodzaju zdobnictwa, wśród Podopiecznych cieszą się one największym powodzeniem. Dużo satysfakcji daje im prezentacja samodzielnie wykonanych prac dlatego staramy się każdemu zaproponować taką formę twórczości, którą polubi. Prócz zajęć o charakterze plastycznym zainteresowanie wzbudzają również te sportowe. Nasi Podopieczni realizują się również poprzez sztukę aktorską, współpracując z zaprzyjaźnionym „Teatrem Węgajty”.

Rehabilitacja

Podstawę działań rehabilitacyjnych stanowią zajęcia indywidualne i grupowe. Odbywają się w sali rehabilitacyjnej, przy łóżku chorego i w pokoju. Zajęcia rehabilitacji dostosowane są do potrzeb i możliwości Mieszkańców. Prowadzimy gimnastykę ogólnorozwojową podnoszącą wszechstronnie sprawność fizyczną. Stawiamy na indywidualność Mieszkańca, stosując zabiegi fizjoterapeutyczne i zajęcia usprawniające. Dzięki czemu poprawia się ich samodzielność i zwiększa możliwość zaspakajania potrzeb dnia codziennego. Nasi Podopieczni mają również możliwość korzystania z usług rehabilitacyjnych w sąsiadującej z Naszym Domem przychodni.

Warunki mieszkaniowe

Nasi podopieczni mieszkają w pokojach jedno, dwu i trzyosobowych. Pokoje wyposażone są w nowoczesne łóżka, ładne i funkcjonalne meble, telewizor oraz radio. Na każdym piętrze prócz dostosowanych dla osób niepełnosprawnych toalet i pryszniców mamy również kuchnie, które pozostają do dyspozycji mieszkańców. Posiadamy także przestronną jadalnię oraz świetlicę. Nasi podopieczni korzystają również z odpowiednio wyposażonej sali rehabilitacyjnej. Walorem Naszego Domu jest jego położenie wśród zieleni w otoczeniu zadbanej, malowniczej posesji oraz pięknego ogrodu.

Nasz zespół

O bezpieczeństwo i opiekę Mieszkańców dba wykwalifikowana  kadra pracowników. Świadczenia zdrowotne zapewniają lekarze rodzinni, specjaliści i zespół pielęgniarek. Nasi podopieczni na miejscu mają możliwość kontaktu z psychologiem i psychiatrą. Pod opieką fizjoterapeuty przywracamy mieszkańcom sprawność ruchową oraz poprawiamy kondycję fizyczną. W Domu istotną role odgrywają usługi wspomagające. Do każdej osoby podchodzimy indywidualnie. Tworzymy dla niej plan wsparcia. Umożliwiamy podnoszenie sprawności zarówno fizycznej jak i umysłowej. Stymulujemy nawiązywanie, rozwijanie oraz utrzymywanie kontaktów z rodziną i społecznością lokalną. Szanujemy i zaspakajamy potrzeby religijne niezależnie od wyznania. Sprzyjamy również  kontaktom z innymi społecznościami poprzez udział naszych podopiecznych w imprezach kulturalno – rekreacyjnych.

Dzięki osobistemu zaangażowaniu i inicjatywie pracowników mających na względzie jak najlepsze zaspokojenie potrzeb Domowników, udaje się nam pomyślnie rozwiązać wiele ludzkich spraw

Nasz Dom

Dom Pomocy Społecznej w Jonkowie przeznaczony jest dla 54 osób w podeszłym wieku i przewlekle somatycznie chorych.  Swoim Mieszkańcom zapewniamy szereg usług bytowych, opiekuńczych oraz wspomagających na poziomie dostosowanym do ich indywidualnych potrzeb. Nasz Dom jest domem, w którym podstawą relacji międzyludzkich jest szacunek i wzajemna życzliwość.